In de Nederlandse BridgeBond, de NBB, werd al langer gesignaleerd, dat veel NBB-clubs hun ledental zagen verminderen. Er waren wel initiatieven voor cursussen en andere vormen van opleiding, maar zulke introducties in het bridgen leidden meestal niet tot grote aantallen nieuwe leden bij de bestaande clubs. Er bleek een aanzienlijke kloof te bestaan tussen het leren bridgen en het regelmatig bridgen in clubverband. Onderzoek door het district Twente van de NBB leidde tot de conclusie, dat het aankwam op twee kernproblemen:
- De doorstroming van cursisten die hadden leren bridgen naar de bridgeclub haperde. Die stap werd vaak niet gezet.
- De cursisten die zich wel bij een club aanmeldden haakten vaak na enige tijd weer af. Het ontbrak bij de individuele bridgers aan gewenning van het clubspelen. Dat was o.a. de wisseling van tafels, ronden van vier spellen in een half uur, het invoeren van scores etc. De overgang was te groot.
Een individuele club had wel geprobeerd om door middel van een startersgroep de overgang van lessen naar club te vergemakkelijken, maar door gebrek aan voldoende kandidaten maakte dit op den duur geen kans. Er is toen samenwerking gezocht en gevonden met eerst vier en later vijf Hengelose bridgeclubs om de handen ineen te slaan voor een gezamenlijke startersclub met de naam De Nieuwe Lichting (DNL). Later sloten ook de twee Bornse bridgeclubs zich aan bij DNL, zodat samen voldoende schaalgrootte bereikt werd.
Om de instroom van nieuwe leden voor DNL zelf in de hand te krijgen werd ook besloten om bridgelessen lessen te gaan verzorgen in eigen beheer. Dat werd het volgende gezamenlijke project.
Door het intensieve contact tussen de clubs ontstonden ook nieuwe ideeën die in gezamenlijkheid tot bloei zouden kunnen komen. De resultaten hiervan vindt u o.a. in het menu Evenementen.
